Ewa i czerwony sweterek

Najlepiej zacząć dzień od czegoś przyjemnego- mnie się udało kupić czerwony, energetyzujący sweterek. W ciuchach używanych obok guciowego klubiku.

Pracuje w nim blondynka z haczykowatym nosem, w powłóczystych czarnych szatach, której się trochę boję.
Jak tylko weszłam (pełno klientek- poniedziałkowa dostawa), usłyszałam jej donośny głos:
"Pamięta pani tę babeczkę, co zawsze grzebała w pościeli? No ta, co ciągle nam w kontenerach mieszała. Musi pani pamiętać, taka chuda, młoda. Kochana, nie uwierzysz - weszła do sklepu, tu, do warzywniaka obok, przewróciła się i KONIEC! Wylew miała. Taka młoda! A kto będzie na na starych pracować? W jaka stronę świat idzie, to ja już nie wiem.
Tej sukienki pani nie bierze- za mała będzie. Dieta się przyda! Ale, kochana, koniecznie dopiero po świętach. W święta będzie pełnia, potem księżyc będzie się robił mniejszy i tylko wtedy się schudnie. Teraz pani nawet nie próbuje, nie ma szans.
Ale piękna sukienka, co? W Haemie dosłownie te same są, tylko że bez paska, takie od szyi luźno puszczone. Ale kochana, pani wie, ile one kosztują??? Z 10 razy tyle, co u nas."
Wzięłam sweterek i uciekłam.

Tymczasem Ewa w robocie- robię niebo i boki. Wydawałoby się- nic trudnego, tymczasem aby pokryć powierzchnię gładko i bez żadnych prześwitów spod spodu, muszę położyć 6-7 warstw farby, bardzo mięciutkim pędzelkiem. Szczególnie trudne są jasne barwy - bo najbardziej prześwitujące. Aby uzyskać doskonałą krawędź, kolory muszą się schodzić bardzo precyzyjnie. Lubię, żeby na obrazie farba miała jednakową grubość (w sumie tego nie widać- taki hyź) i dlatego zazwyczaj maluję jeden element obok drugiego, a nie jeden na drugim.

Oczywiście na dużym formacie jest inaczej- tam można poszaleć. Mały obrazek (tak, jak ten- 19 na 29 cm) musi być "wychmyzany" jak porcelanowa laleczka (ręcznie malowana), cacko. Aczkolwiek zdarzają mi się małe, szalone formaty- lecz nie z panienkami.
Zastrzegam, że są to moje teorie, nikt mnie tego nie uczył (oprócz dokładności.)- czyli raczej dla mnie właściwe, a niekoniecznie uniwersalne.

Czy ktoś mnie rozumie...? (to nie jest bardzo potrzebne)

Pachnę Rose Aoud Micallefa (oud albo aoud- drzewo agarowe, mój ulubiony składnik, bardzo specyficzny)- czyli konfitura różana ze środkami dezynfekującymi, podana na wilgotnym bandażu. Zawiodła mnie reakcja Wojtka- na "jak pachnę?" powiedział tylko "możlywie".