Krótka przerwa na Konia

Wspomniałam o tym, że na zapleczu panienkowym maluję Konika. W związku z prośbą Czytelniczki, zdradzę, co porabiam z obrazem.
Na zupełnym luzie.

Powoli wprowadzam resztę kolorów

Więc zapowiada się obraz warstwowy. Nie cieszę się za bardzo, żeby nie zapeszyć, ale mam z Konikiem związane wielkie nadzieje - tak w sekrecie powiem.

Jest jedno ALE. Skończyły mi się farby, więc dziś, przeobraziwszy się z domowego czegoś na model miejski, wybrałam się po zaopatrzenie plastyczne.

Przede mną szedł młody człowiek, z którego pośladków nie mogłam spuścić wzroku.

Gdyż spodnie trzymały mu się na słowo honoru

Szkoda, że się wstydziłam trzasnąć fotę z bliska.
Ach, korciło mnie, żeby go przestraszyć (okrzykiem np.) - bo wtedy pory na 100 procent by opadły... ale też się wstydziłam. Widuje się czasami takich facecików z majtasami na wierzchu. Nie rozumiem - to ma być kuszące? Czy nonszalanckie?

Tak czy inaczej farby i pędzle nabyłam - złoto, pomarańcz i inne cuda.

Teraz idę do Paryżanina. Gotowy ma być na wczoraj!