Panienka z Egiptu - PREMIERA

Na początek dla nastroju - muzyczka:

Mili Czytelnicy i Widzowie (?) - zapraszam na ostatnią odsłonę skończonej Panienki z Egiptu.
Co prawda Presidą niby wyjechał, ale po mieście włóczą się jacyś oficjele z obstawą na sygnale - lecz to powstrzymać mnie przed niczym nie może.

Tak więc - wkraczamy do zaczarowanego światu, mam nadzieję.

Zacznę od końca.
Po pierwsze - faktura. Zależało mi na "papirusowej" powierzchni, którą (nie będę kłamać) uzyskałam bez kłopotu dzięki wystrzępionemu pędzlowi z Lidla.

Reszta kota :

Ucho miedziane, który to kolor występuje w egipskich malowidłach.
Tak samo, jak złoto i ultramaryna, której wprowadzenie dodatkowo ożywiło kolorystykę pracy.

Egipt to symbole - pomyślałam sobie, że ja również się pobawię. Dlatego u mnie błękitne elementy symbolizują Nil. Jeszcze do tego wrócę - teraz sylwetka Szanownej Zleceniodawczyni, stylizowana na Egipcjankę, mimo blondu z prawdziwego złota (nieprawda, ale dobrze brzmi).

Postać trzyma dłoń na rzęsie - bo to jest rzęsa wg przekazów - jakby trochę się wspierała, trochę ją gładziła.
A oto obiekt, do którego rzęsa należy :

Widzicie to rozświetlenie - przezroczystość źrenicy? I białą kropkę - blik? Śmiem twierdzić, że jest to najbardziej znacząca kropka w mojej twórczości - sprawia, że oko robi się jakby prawdziwe.

Na obrazie umieściłam wiele elementów, a chciałam jeszcze więcej, ale zobaczyłam, że jeśli dojdzie jeszcze coś, zrobi się jarmark lub starożytny groch z kapustą (a piramidka kusiła).

 Myślę, że przeciągając moment ujawnienia wystawiam cierpliwość M. na ciężką próbę - dlatego proszę - oto całość :

 Ad symboli - nierówny kształt ciut przypomina kontur Polski - bo jednak tu się wszystko zaczęło (żywot Pani Archeolog). Biel symbilizuje światło - bo czymże jest praca odkrywcy, jeśli nie rzucaniem światła?

Przypominam - jutro światło rzucę ja, a przynajmniej będę się bardzo starać, w Krytycznym Piątku.