Na jesień - Piesek Jesienny

Myślę, że Emilka, jedna z moich ulubionych Klientek, bardzo się ucieszy, ponieważ praca nad Pieskiem Jesiennym postępuje.
Zarzekałam się niejeden raz, że kopii nie robię, ale...
Pojawiło się ALE. I już tak zostanie - mianowicie: jeśli komuś bardzo zależy na tym, żeby obrazek z mojej strony neyman.pl zawisł na jego ścianie, już trudno - zrobię kopię. JAKAŚ zmiana być musi, z zasady, żeby każdy obraz pozostał niepowtarzalny.

Nagle, po narysowaniu (kredą), na tle, Pieska, poczułam to samo (jego) spojrzenie, co 10 lat temu. Wzruszyłam się.

Spojrzenie...przestępcy - oczywiście takiego sympatycznego.

Co do przestępców - wczoraj przechodziliśmy z Guciem obok aresztu na Rakowieckiej. Tłumaczyłam, co oznacza areszt. Synek bardzo ciekawy - szczególnie tego, gdzie można zobaczyć ukaranych. Nawypatrywał sobie oczu - bezskutecznie.
Obok więzienia, wzdłuż ulicy, trwały roboty drogowe. Mała kopareczka zafascynowała Gustawa - zapatrzył się. Pan w kabince przyjemnie połechtany zachwytem w oczach dziecka, wyłączył maszynę i wykonał zapraszający gest, odpowiedziawszy uśmiechem.
I wtedy Gucio zapytał mnie scenicznym szeptem, z nadzieją :
"Mamo, czy ten pan jest PRZESTĘPCĄ?"
A panu zrzedła mina.

Raźnie za to wyglądali dziś żołnierze, po defiladzie wojsk, czekający przy autobusach, gdyż cieszyli się wzięciem dzieciarni i panien, ochoczo pozując do zdjęć. Za to Gustaw średnio był zainteresowany... (chyba żołnierze bardziej są dla bab)

Ale nie ma, jak czołg! Choćby malutki.

Na koniec - komunikat - jutro wyjeżdżamy do Lublina, więc w sobotę i niedzielę chyba wpisów nie będzie...
Chyba, że będę mieć dostęp do netu. W niedzielę.
Będę tańczyć, jeść oraz wyglądać - na ślubie i weselu, i liczę na to, że synek też się wybawi.