Metamorfozy - Kotopies

Wspomniałam swego czasu, ze robię porządki i weryfikację WSZYSTKIEGO - w tym również obrazów.
Nie mam zwyczaju do nich zaglądać i niechętnie wieszam na ścianie (czego Wojtek nie akceptuje).
Dlaczego?
Gdyż... w bardzo niewielu przypadkach zostawiłabym swoje prace bez zmian. No trudno, niby należy się szacunek dawnym czasom, ale ja nie potrafię czasem przestać.
I jedynym wyjściem staje się albo pozbyć się obrazu (najmilej sprzedać oczywiście) albo schować w miejscu trudno dostępnym.

Jest taki jeden, w którym nie zmieniłabym niczego :

Szczególnie, że malowany w 2004 roku zwiastował najwyraźniej nastanie Pepy!
(kupiła go ode mnie dziewczyna, która stwierdziła : "Pani maluje takie abstrakcyjne obrazy, więc wybrałam ten, bo jest najbardziej realistyczny")

Tym razem w moje łapska wpadł Czarny Piesek zwany Figą, niebezpiecznie przypominający kotka.
No nie podobał mi się od początku - o ile sam zwierzak świetny i pocieszny, ale kolory  prosto z tubki, wielokrotne podróże na wystawy podrapały czerń - więc pomyślałam, że tylko troszeczkę go "pociągnę" ugrem (czyli żółtą kupką niemowlęcia, jeśli chodzi o kolor).
Tyle, że z "troszeczkę" zrobiło się "za dużo", nastąpiła gonitwa do łazienki, żeby zmyć - i wtedy wierzchnia farba zaczęła schodzić.
Dramat.

Wczoraj rozpoczęłam reanimację, polegającą na podmalówkach - widać było, że Kotopies chce żyć. Mimo plam na dekolcie.

A dziś skończyłam - plamy zniknęły

Odnowiłam kolorystykę - do błękitu na dole domieszałam jeszcze jeden odcień

(nie mogłam się powstrzymać i rozjaśniłam łapkę)
Zasadniczych szczegółów nie ruszałam -

Powyżej - najstarszy podpis (teraz tylko "jn").
Zmieniłam też biel tytanową na naturalną - czyli zostawiłam gdzieniegdzie stylowe przyciemnienia.

Pepa znowu jest towarzyszką mojej pracy

A Kotopies wisi wysoko na ścianie.

Obok drugiego obrazu, który czeka dopiero przemalowywanie (tzw. "obraz z kluczem")

A jeszcze na dodatek powstaje maleńkiego formatu Pejzażyk z Wieżowcami (coby się wyciśnięta w nadmiarze farba nie zmarnowała).

Ale jutro już mam zamiar zacząć robotę nad zleceniami, żeby nie nastąpiła jakaś koszmarna kumulacja.