Małe Siekierki w robocie

Jak wiadomo z moich poprzednich doświadczeń, najważniejsze zacząć obrazek po właściwej stronie (dykty).
Chyba już wiem, jaka koncepcja wygra. Oczy mam zmęczone jaskrawością i zalewem słońca, więc z przyjemnością wybrałam kolor nieefektowny (lubię takie), ale spokojny, na którego tle zagra reszta. Może wygląda nieciekawie, ale będzie dobrze. Takie mam przeczucie.
Lekko zalatuje socrealizmem - ale w końcu Pierwszego Maja dziś mamy.

 Często w upały maluję obrazy ciemne i "ponure", a na jesieni i zimą- wakacyjne.
To moje typowe listopadowe malarstwo:

Łąka, akryl na płótnie, rozmiar 120 na 80cm

Jako podkład muzyczny do Siekierek wybrałam sobie Barry'ego White'a. Przykład wokalisty, którego jeśli się usłyszy jedną piosenkę, to jakby słyszało się wszystkie.
Każdy początek jest mruczandem- melodeklamacją, wygłaszaną niskim, zmysłowym głosem, zaczyna się od "ooooł jeeee, jeeee, bejbe" (mój Tato uważa, że wszystkie piosenki są o bejbie), co może i byłoby bardzo seksowne, gdyby nie miało się żadnego limitu czasowego na trwanie aktu miłosnego, no i nie wiedziało się, jak wygląda Barry White (syndrom Chrisa Rea).
Najbardziej leniwy głos na świecie, wydaje się, że żadna, nawet najbardziej skoczna melodia nie zmusiłaby go do śpiewania szybciej.

Tymczasem Wojtek stanął w drzwiach, z chytrą miną psotnego chłopczyka, który buchnął mamie przybory do szycia- trzymał w ręku nożyczki. Jak zwykle- kiedy robi się cieplej, W. obcina sobie spodnie. Kiedyś, lekko zawiany, pokazał mi skrócone nogawki ewidentnie krzywe, obcięte w zęby.
 "Ale, Wojtuś, coś Ci chyba nie wyszło...?"
"Jak nie wyszło- wyszło! kogo byłoby stać na taką fantazję?"
Potem spodnie trzeba było ratować, oczywiście, bo fantazji do noszenia zabrakło. I były za krótkie.

Wydzielam woń mokrej deseczki do krojenia- to zasługa (tak!) Patchouli Planters. W. powiedział, że trudno się przebywa w moim towarzystwie i zasmuca Go, że za mocno- "po wieśniacku" się perfumuję.
"I nie mów, że WYWIETRZEJE- to tak, jak ja bym po pijaku narozrabiał, i mówił: to nic, zaraz mi wywietrzeje"
 Niestety, węch Mu wrócił do normy- czyli do wybitnej wrażliwości.
Wyglądał dość niewiarygodnie, gdyż na głowę nasadził sobie kawałek obciętych bojówek khaki, pytając, czy podoba mi się Jego nowa furażerka.