Ostatecznie ostateczna i nieodwołalna wersja Kobiety w Bois Plume z Naszyjnikiem

No więc...aż głupio pisać, po tak długich pożegnaniach niezakończonych - ale tym razem ogłaszam : finał Kobiety.

Jak wspomniałam w poprzednim rozdziale, dostrzegłam, ku swojemu niezadowoleniu, że obraz nie był skończony. Zbyt duża powierzchnia bieli dekoltu i ramion aż się prosiła o COŚ.
Pierwsza myśl - naszyjnik.
Nawet go wymyśliłam - złote blaszki w kształcie listków i wisior - kwiat róży.
A za chwilę obawa - przecież w Kobiecie najważniejszym szczegółem są usta (piękne, skądinąd).
I co, dodam szczegół, który stanie się konkurencyjny?

Trudność pracy nad naszyjnikiem w dużej mierze polegała na zminimalizowaniu go, by współgrał z resztą i ją podkreślał, a nie zagłuszał.

Stanęłam do pracy, zakasałam rękawy i wzięłam się za szkic na dekolcie.
Ciągle coś było nie tak.
Na dodatek przy wycieraniu ołówka sięgnęłam machinalnie po gumkę, którą wcześniej posługiwał się Gucio i przy obojczyku Kobiety zrobiła się ciemna szrama.
Pierwszy zawał.
Udało się wyczyścić, uff.
A potem, kiedy byłam zadowolona z krzywizny i naniosłam pierwszą z parunastu (!) warstw farby, wsadziłam nie zauważywszy ramię w koniec naszyjnika, że się rozmazał.
Drugi zawał.
Wzniósłszy oczy do nieba, czystą gąbką usunęłam ślad.

I wreszcie - skończyłam.

Kształt naszyjnika wybrałam podobny do pasm włosów.
Z drugą "nitką" nie wyglądał dobrze. W tym wypadku lepiej za mało, niż za dużo.
Z odcieni złota wybrałam najciemniejszy, żeby korespondował z rdzawymi przebłyskami.

To zdjęcie w świtle sztucznym, przyżółcone. W innej żarówce wygląda tak:

Pewnie, mogłabym jeszcze walnąć jakieś pierdółki, zwijaski itp, ale w gruncie rzeczy chodziło mi tylko o jeden nieduży element, który uczyni kompozycję i rytm doskonałym.

Tym bardziej, że - UWAGA, UWAGA - wczoraj sprzedałam Kobietę! Klientka trochę była zaniepokojona perspektywą naszyjnika i sama zasugerowała jedno tylko złote pasmo.
To nie koniec sukcesu - sprzedałam też Drzewo! (malowane do Scenta).
Obrazy będą oczywiście na wystawie, a potem pojadą do Właścicielki.

A ja już myślę o następnej pracy - do Eau de Soir Sisley'a.

PS. Przepraszam Szanownych Czytelników za wprowadzanie w błąd. TERAZ skończyłam.
Musiałam pogrubić wstęgę naszyjnika w niektórych miejscach. Zlikwidowałam "powtórzenia" zakrętasów.
Czy ktoś - poza mną - widzi różnicę?
Moim zdaniem ogromna. Wreszcie doskonale pasuje do całości.

To ja już sobie pójdę.