Paryżanin - PREMIERA

Taaaak. To trochę chyba medialnie nieprawidłowe, robić premierę dzień po dniu, ale nic na to nie poradzę - czaić się nie będę, bo nie mogę się doczekać pokazania Państwu nowego obrazu.

Wczoraj w nocy do późna pracowałam, wiedziałam, że nie stworzę wersji docelowej - ale efekt rano mnie zaskoczył.

W dziennym świetle wszystko zdominował błękit, spod spodu gdzieniegdzie wydostawała się czerwień. Na szczęście mam swoje sposoby, do których osiągnięcia niezbędny jest stary (bo miękki) zmywak do naczyń.

Zmiana kolorystyki nastąpiła błyskawicznie - na cieplejszą.

A kiedy dodałam szafirowe i żółto - pomarańczowe niuanse, wszystko zagrało.

Postać potraktowałam niemal symbolicznie, skupiając się na wydobyciu linii, które tak mi się na samym początku podobały. Kolory kładzione nie jak w akrylach, ale pastelach, momentami nawet akwarelowo.

No i oczywiście wiadoma wieża (wyprostowałam ją nieco - proszę wierzyć na słowo)

Wreszcie czas na całość - proszę :

Na koniec tylko stwierdzę to, czego nienawidzę - ten obrazek dużo lepiej wygląda na żywo.
No i jest ostry - w sensie zdjęcia. Niestety, wzrok mi z lekka nawala.

Z wielką przyjemnością zawiadamiam, że w najbliższym czasie będę pracować nad Konikiem, co mnie ogromnie cieszy. Duży format daje możliwość rozmachu - a tego bardzo mi się chce.