Podwójna radość - wpis częściowo humorystyczny

Swego czasu, na wiosnę, podjęłam się pewnych starań w ZUSie, i choć powiedziałam sobie, że luzik i spox oraz tym podobne nieuzasadnione okrzyki, to jednak - nie podziałały. Sponiewierało mnie strasznie, do tego stopnia, że przejeżdzając koło siedziby Z., odwracałam głowę w drugą stronę.
Taaak. Ale jednak od nieprzychylnej decyzji się odwołałam, odpowiedź miała/ma przyjść w tym tygodniu.

Nie tylko ona. Nabyłam również (pisownia oryginalna) "pas" do pończoch ze "spódniczką" oraz "gratisem" - po zaskakująco niskiej cenie.
Zdaniem W. sprzedający : a) jest fetyszystą  - bo przyjmuje zwroty b) zarabia na przesyłce
...lub jedno i drugie.
Rzucam dziś okiem do skrzynki - na wierzchu wypchany pakiecik, z fantazyjnie napisanym adresem, a pod spodem - chuda koperta ze złowrogim znakiem ZUS, tonącym w mroku.

Serce mi mocniej zabiło - i wznosząc oczy do nieba, otworzyłam pismo. Tętno 130.
Tymczasem bardzo uprzejmie mnie informują, że odwołanie zostało przesłane do innego oddziału, w celu rozpatrzenia. I zostałam jak ten głupi z całym zdenerwowaniem i dygotem - wydobyłam więc, dla odmiany, coś w rodzaju bielizny.
Wyglądała jak wykonane na zajęciach prakt. tech. w szkole dla inwalidów niewidomych, i to w pośpiechu - szwy niekoniecznie znajdowały się na miejscu. Poza tym tiul przypominał raczej siatkę, jaką się rozpina w oknie dla ochrony przed insektami. Za to gratis - pończoszki - bardzo udane.

Wyczerpana psychicznie (jednak) zajrzałam do kwiatków - a tam - niespodzianka!
Moja tuberoza!

Prawdopodobnie zakwitnie na przyjazd Wojtka. Co za ironia. Chyba właśnie tego zapachu (co prawda znam tylko z perfum) najbardziej nienawidzi.

Tymczasem po sopockim molo, nadszedł wreszcie czas dla czterech obrazów :
1. dyptyk Pies - Dina i 2. coś poniżej
2. Flamenco
3. Konik.

Dina nie jest zwykłym psem. To, że Pani Zleceniodawczyni traktuje ją jako domownika, mnie nie dziwi.
Ale spojrzenie - po prostu ludzkie. Więc wzięłam się.

Flamenco - naszkicowałam falbany! Sprawa pierwszej wagi, bo one mogą podbić dynamikę albo ją położyć. Na razie - roboczo - jest tak.

(oczywiście postać fotografowana od dołu - proszę wziąć to pod uwagę)
Będzie kwiat za uchem i wachlarze.

Jak to mówi Gucio, w "czasie wolnym", uprosił mnie, żebym zafundowała Mu przejazd "kolejką"

Pojazd poruszał się bardzo wolno, wydając fałszywe dźwięki (z powodu być może słabnącej mocy) i Gustaw wyszedł z lokomotywki z wyrazem upokorzenia na twarzy i zaciętymi ustami.
"To była najgorsza rzecz, jaka mnie w życiu spotkała" oznajmił, patrząc z pogardą na polakierowanego potworka