Apokalipsa

Od rana dzisiaj kucie ścian- właśnie panowie wyrwali stary pion kanalizacyjny i montują nowy. Możemy pooglądać łazienkę sąsiadów na dole i z boku, ale nie jest to jednak taka super dziura, o jakiej myślałam. Kawy się przez nią nie poda.
Wojtek się zdenerwował, bo gdy świdry poszły w ruch i cały budynek się zatrząsł, poczułam się- przez hałas- jak na wyścigach samochodowych, a wszelkie głośne (im bardziej, tym lepiej) maszyny, wprawiają mnie w stan ekscytacji.
Tymczasem W. uważa, że w obliczu kataklizmu, należy się poważniej zachowywać, a nie podskakiwać, jak dziewczynka.
A już w ogóle robić zdjęcia to obciach.

Ale czy można uznać za wiarygodną opinię człowieka, który wczoraj, pojechawszy do sklepu, zapomniał portmonetki, musiał więc po nią wrócić do domu. Potem- już przy kasie- okazało się, ze zostawił ją w samochodzie, wobec tego prosząc o zawieszenie operacji płatniczej, pobiegł do auta, ale ponieważ jakoś dziwnie Mu się biegło - spojrzał na swoje stopy i okazało się, że włożył dwa różne buty- japonki, również inne w kolorze.

Po powrocie W. wziął się za malowanie barierki do łóżka Gucia. W pewnym momencie słyszę "Co ja zrobiłem!". Użył mianowicie trującego impregnatu (co prawda zabójczego tylko dla organizmów wodnych) i na dodatek schnącego kilka dni ("właśnie się zastanawiałem, dlaczego nigdy go nie użyłem"). A ja Gucia muszę co noc zastawiać obrazem z łabędziami, żeby nie spadł.

Teraz azylem jest pracownia- wszystko w jednym- i sypialnia guciowa, i centrum internetowe, i pokój do ćwiczeń oraz psiarnia.

Ach- się nie pochwaliłam, jaka jestem zawzięta odnośnie ćwicz.ciel.
Wysłałam wczoraj Wojtka do komórki po stepper- W. przepadł na 2 godziny, zrobił tam porządek, ale steppera nie znalazł. Żadne z nas nie mogło sobie przypomnieć, czyśmy go lata temu komuś podarowali?
Zresztą dobrze, że zaginął, bo miał wymieniane linki i coś nie wyszło, eks mąż założył nowe, dłuższe, skutkiem czego człowiek chodził mniej więcej metr nad ziemią. Człowiek, czyli ja, a ja jestem bojąca (omdlenia z wysiłku np), więc postanowiłam kupić stepper używany, z odbiorem osobistym.
I mam! Z wajchami- ramionami i na dodatek obrotowy.

Pani, która go sprzedawała, nie używała ramion- powiedziała, że nie dawała sobie rady z koordynacją i ją wyrzucało z pedałów, co doprowadzało do szału jej kota.

Ale ja wczoraj już ćwiczyłam i wszystko gra.

Zastanawiam się, patrząc, ile miejsca zostało w pracowni, czy nie dałoby się zrobić ze steppera sztalug, oczywiście na czas, kiedy nie ćwiczę. A sztalugi do komórki.