Przerwa - wyjaśnienie

Szanowni Czytelnicy!
Nie przypuszczałam, że organizacyjna strona wystawy tak mnie pochłonie.

Przede wszystkim, musiałam poważnie podejść do swojej osoby i wysmażyć notkę biograficzną.

Wyjaśnić, dlaczego namalowałam tak, a nie inaczej - w odniesieniu do każdego obrazu. Zaczęłam od usprawiedliwienia obecności antylopy w Antylopie i muszę powiedzieć, że nie było to łatwe.
ALE kiedy pomyślę, że moją twórczość mogliby rozbierać na drobne jacyś krytycy, używając durnowatego, niby specjalistycznego, intelektualno - artystycznego "języka" - bełkotu w zdaniach wielokrotnie podrzędnie złożonych (jak to), wolę się pomęczyć i powyjaśniać sama.

Moim zadaniem jest również zorganizować sprawy drukarskie (właścicielem poligraficznego przedsiębiorstwa jest moja pierwsza miłość - dawno już zardzewiała, ale pozostała sympatia i sentyment).

I to, co spędza mi sen z powiek - załatwienie sztalug, gdyż obrazy mają być ustawione na nich.
Wyobraźcie sobie, że wypożyczenie 10ciu sztuk na miesiąc kosztuje 3.600zł!
Można by je kupić - za 540zł - ale potem trzeba by sprzedać, bo po co perfumerii sztalugi (jak ser u fryzjera albo mleko w aptece).

No i wreszcie - jak JA będę wyglądać w tym ważnym momencie?
Być może dojdzie do przemówienia, choć mam nadzieję, że sprowadzę je do odpowiadania na pytania publiczności. Jeśli ktoś z Was będzie na wernisażu (o, jakbym chciała!) to proszę, wykażcie taką inicjatywę.
Pytań się nie boję - żadnych. Potrafię mądrze odpowiedzieć na najgłupsze.
Martwię się, że nadejdzie chwila, kiedy mam coś sama z siebie powiedzieć, zapadnie cisza, a ja będę stała jak byk do dojenia.

Wracając do wyglądu - sprawa nie jest prosta.

Oczywiście, mam dyżurną małą czarną, ale kiedy sobie siebie w niej wyobraziłam, poczułam bolesne ukłucie.

Przecież jestem artystką, czy tego wieczoru znowu mam wyglądać jak wszyscy?
Mam w planie spotkać się ze stylistką, z projektantami - może mi się oczy otworzą i zacznę choć troszeczkę ubierać się JAKOŚ.
Nowocześnie.
Nowocześnie??? Co to znaczy?

A! Nie przemalowałam jeszcze Łabędzia - wiadomość z ostatniej chwili - będzie on obrazem przeznaczonym na aukcję charytatywną dla osób chorych na mukowiscydozę.
W Polsce średnio dożywają 18-20stu lat, na zachodzie - 50ciu.
Więc dobrze, by dzieło emanowało pogodnym nastrojem i optymizmem.
Zachód słońca niewskazany, niestety.
Ale muchę zamierzam zachować.
Bez przesady z tą ostrożnością.

Życzcie mi dużo szczęścia w załatwianiu rzeczy różnych.
Postaram się jak najszybciej zdać relację - z malowania również.
Marzę o tym, żeby spokojnie siąść do pracy nad obrazem.