Dzikie pnącze

W co ja się wpakowałam! Każdy listek bluszczu maluję z osobna. Co prawda uzyskałam już trochę wprawy właściwej paniom malującym fajansy z Włocławka, ale i tak końca nie widać.

Dopiero jest jedna warstwa. A tak chciałam dziś skończyć.... żeby od poniedziałku móc zacząć coś nowego. W ogóle lubię poniedziałki- zawsze ruszam z kopyta.
Tymczasem jutro będę dziubdziać po nocy (bo czekam, aż Gucio pójdzie spać) ten bluszcz.
I tak dobrze, że nie mam okularów- w nich byłam zbyt dokładna i jeszcze trochę, a kot siedziałby między ścianami obrośniętymi marihuaną (przez szpiczaste czubki listków).
Dobrze, że ja pierwsza to zauwazyłam.
Teraz kształt jest właściwy.

Tymczasem embrionalne burchle na czarno wyglądały jeszcze upiorniej - jak z pogorzeliska. Użyłam niebieskiej farby- dzięki czemu straciły swoją cielesność i teraz nawet z przyjemnością na nie patrzę.

Będzie woda albo obca planeta. Może trylobity pod wodą?
Bardzo pociągają mnie ślady pradawnych żyjątek odbite w skale, interesują też żywe skamieliny - szczególnie ryby np. Latimeria. Profil biol- chem z liceum pozostawił piętno.

Pachniałam Dune- i cóż, że zapach piękny, skoro czułam się w nim damulkowato. Zmieniłam więc na Scent Costume National. Niektórzy mówią, że obrzydliwie wali menelem (spoconym) ale dla mnie to chłodna, kamienna pustynia.