Justynka i Justyna - kontynuacja

Mili Państwo, już myślałam, że dziś nastąpi pokaz przedpremierowy Justynki, ale nie...Włosy zrobiłam.
Dopracowywałam sukienkę (nie mówię, że to moje ostatnie słowo w tym temacie)

(tu w sztucznym świetle)
...i wzięłam się za tło - będąc pewna, że mnie usatysfakcjonuje ta robota. Jednak finał nastąpił w zlewie.
Nie, nie, nie.
Nawet nie pokazuję, jak starałam się pieścić drapaniem, by nie znikła spodnia warstwa.
Udało się.
Mam nową koncepcję - wymagającą, ale co tam. Efekt musi mnie zadowolić.

Tymczasem Justyna ma już skórę białą jak śnieg. Suknię z deseniem. Chopinowskim deseniem, a jakże.
(tzn. tworzoną przy Wielkim Polonezie As - dur)

I w przeciwieństwie do Justynki, jakoś tak... samo mi się namalowało

Zadaję sobie pytanie : czy ta niewiasta zostanie bez butów? Nie mam na razie odpowiedzi.

Za to na pewno ja pomaszeruję jutro w wyczyszczonych na błysk muszkieterkach do Filharmonii. Niestety,  brak pomysłu na resztę "kreacji". Muszę się "odpracownić", znaczy zrzucić przyodziewek z plamami od farby na rękawach, którymi w naprędce przecieram obrazy, jeszcze na świeżo.
I wtedy pomyślę - "co dalej (szary człowieku" - jak mówiła moja ukochana Babcia, siadając po obudzeniu na brzegu łóżka).
Ach, gdyby mi się udało dostać - wejściówka moim ratunkiem.