Kraków z Panienką

Nadaję teraz już z Warszawy - ale sercem jeszcze w Krakowie, gdyż ostatnie 3 dni spędziłam w tym przepięknym mieście u Agaty - znanej na forum perfumowym jako Dzika Truskawa. Osoba dla mnie szczególna, gdyż właśnie jej recenzję perfum przeczytałam jako pierwszą - i wciągnęła mnie do drążenia zapachowego tematu. A poznanie Agaty rozpoczęło naszą Znajomość lubelsko - krakowską.

Pochwalę się, że Truskawa stała się miłą właścicielką moich kilku obrazów, i na tym nie koniec - dlatego na wyjazd zapakowałam dyktę, wzięłam farby i nieprawdopodobnie cieniutki pędzelek o bardzo długim włosiu.

Skorzystawszy z paru godzin spędzonych tylko z Guciem i kotem Burkiem w mieszkaniu, wzięłam się za dokończenie malarskiej improwizacji, zwanej Panienką Gotycką.
Oprawę muzyczną zapewnił Gustaw.

(przyznam się, że tego rodzaju muzyka rozśmiesza mnie i dodaje fantazji przy malowaniu - oczywiście o ile praca ma coś wspólnego z taką tematyką)
Tak więc postać niepokornej Panienki zaczęła się przyoblekać w suknię i powstawały coraz to nowe detale (Gucio w tym czasie uruchomił odkurzacz i obleciał pokoje)

Powiem szczerze, że nie wpadłabym na to, by precyzyjne, a nawet bardzo precyzyjne linie cyzelować przy np tym :

A jednak! Burek też poweselał

Zaś ja, na stojąco, co oznacza najwyższą koncentrację, oddawałam się detalom :

Dodatkowa okazja - to siódme urodziny Gucia. Tort musiał być :

Nasz syn podejrzewany jest przez wielu znajomych jako z urodzenia uzdolniony artystycznie - lecz powiem szczerze, że jego żywiołem jest technika, w szczególności komunikacja miejska.
Toteż nie lada gratką stało się zwiedzanie tramwaju z 1969go roku

...oraz przejazd do Nowej Huty i z powrotem wagonami tym razem z 1938go roku

Przy okazji składania życzeń, przypomniało mi się pewne zdarzenie. Gucio zawsze mówi : "Żebyś była szczęśliwa, wesoła i miała mnóstwo koleżanek" - i tak powiedział do Babci przez telefon. Kiedy zaś spotkali się bezpośrednio, moja Mama zapytała : "A teraz już mi niczego nie życzysz?"
"Ale, ale już wczoraj powiedziałem...?"
"No tak" - rzekła Babcia - "Lecz jeżeli życzenia są miłe, można je składać wiele razy. No, chyba, że mi życzysz, żebym się przewróciła i porosła mchem"
Gustaw zmarszczył brwi "Dobrze, to ja ci życzę, żebyś porosła mchem".
Skoro już wprowadziłam Państwa w opary absurdu - proszę - podpatrzone szyldy w zakładzie fryzjerskim obok Muzeum Komunikacji Miejskiej :

I na koniec, dla zachęty (mając nadzieję na komentarze, na które zawsze czekam - wiecie to), wklejam gotowy już fragment Panienki, ale bardzo malutki :

Serdecznie zapraszam jutro - na premierę - pokaz całości.