Na razie, jeżeli chodzi o postać Przyszłej Właścicielki, muszę poprzestać na takim fragmencie, ponieważ pojawiła się kłopotliwa okoliczność... Pokazałam Agnieszkę Wojtkowi, a ten zapytał "Czy to jakaś święta?", a Gucio "Mamo, czy to jest Matka Boska?".
Więc, rozumiecie, wątpię, żeby A. była na tyle nieskromna, żeby się utożsamiać ze świątobliwą postacią, a wiem, że zależy jej na podobieństwie, więc muszę wymyślić coś, żeby odaurelizować postać.
W sumie nie zaskakuje mnie to... jak sobie przypomnę sam początek obrazu (a to był moment przełomowy w podejściu do malowania). Naszkicowałam postać, zrobiłam sukienkę, po czym wyszłam z psem, żeby odparować. Wracam i co widzę? Anioł! Anioł na moim obrazku!
No jasny gwint.
Oczywiście dodatki zniwelowałyby efekt. Już coś wymyśliłam.
Tymczasem niebo prawie gotowe
Łąka na wykończeniu
Ale to jeszcze nie to, nie to!
Drzewa dość impresjonistyczne
Ogólnie - pomijając anielskość, z której mam nadzieję dziś wybrnąć, udaje mi się realizować nastrojowość w temacie zleconym (pierwsza taka Panienka!), a przy tym "na boku" powstają moje UWAGA "Pejzaże Prywatne", w klimacie jeziorowym, też wkrótce do pokazania.
Wiesz co, Justynko? Znamy się już jakiś czas. Co nieco namalowałaś na moje zamówienie. Co nieco kupiłam przy okazji. Ale nigdy nie poprosiłam Cię byś mnie namalowała w wersji panienkowej.
OdpowiedzUsuńDlaczego?
Dlatego, że ja, świadoma swoich gabarytów, czułabym się jako Panienka jakoś fałszywie.
Teraz, gdy wspominasz o momencie przełomowym, zaczynam się zastanawiać, czy za jakiś czas nie dojrzeję do decyzji.
Aniu - i fajnie, w nowej formule możesz się odnaleźć. Tylko chciałam nadmienić, że będę wygaszać temat panienkowy - czas nie jest rozciągliwy, niestety, i ja malując Panienki nie maluję innych rzeczy. A duftart, a portret, a pejzaże?
UsuńCoś się z Panią, Justyno stało. Raczej nie na plus. Jakiś zastój obserwuję, a jeżeli nie, to rozwoju na pewno brak. Ten obraz jest bardzo przeciętny, bez wyrazu. A postać rzeczywiście jak z obrazka ze sklepu z dewocjonaliami.
OdpowiedzUsuńWcześniej przedstawione jezioro, rzeczywiście w charakterze, ale obrazek jakiś bardzo prosty, taki szkolny. A pejzarze ostatnie i podejrzewam, że też te planowane bardzo monotematyczne. Te same drogi, te same sosny, te same wody. Po prostu, nic się nie dzieje. Na farbach też pani oszczędza? Bardzo wąski zakres kolorystyki.
Panie Wolandzie, po prostu nie widzi pan tego, co ja tak, jak ja. Oczywiście, proszę wydawać wyroki, po to jest blog - ale pozwolę się z panem całkowicie nie zgodzić. I jeszcze dodam - powyższy obraz ocenia Pan na podstawie fragmentu i to niedokończonego.
UsuńOstatnie zarzuty są po prostu śmieszne, wręcz rozczarowują mnie, jeśli chodzi o pana. Spodziewałam się większej finezji, zarzut na temat oszczędności kolorystycznej tym bardziej dowodzi, że moja estetyka jest dla pana zupełnie niezrozumiała. Jak w ogóle można mówić o monotonii pejzaży? To znaczy nie widzieć, tak uważam.
Szkoda, bo miałam pana za rozmówcę, z którym da się wieść ciekawą dyskusję - ale jeśli monochromatyczność jest dla pana oszczędzaniem na farbach to jestem pewna, że nic z tego, co robię i będę robić, pana nie zainteresuje.
Są ludzie, którzy się nudzą, bo nie zauważają nastroju, klimatu, emocji. Ja lubię jeździć latami w to samo miejsce - obserwować światło, zmienność barw.
Ciekawi mnie tylko, co to za ostatnie pejzaże ma pan na myśli? Wody? Te planowane?
Ojojoj :) No tak , Wyspiański malując widok Plant kilkanaście razy o różnych porach roku i w różnym oświetleniu też stał w miejscu, bez wątpienia . Cykl Katedra w Rouen Moneta to też zdecydowanie objaw niemocy twórczej , tak samo Nenufary... Porządny malarz absolutnie nie może namalować dwa razy tego samego , apage .
OdpowiedzUsuńJa myślę, Parabelko, że to prowokacja, no chyba, że coś się stało z Wolandem.
UsuńNie , dlaczego ? Woland zawsze ma oryginalne poglądy .
UsuńI oczywiście dobry obraz ma w sobie wszystkie kolory tęczy i jeszcze kilka innych , na bogato musi być, a co :D
OdpowiedzUsuń