Od jutra...

Szanowni Państwo, liczyłam na to, że ilość spraw, które mnie opadły po powrocie, zmniejszy się - ale okazuje się, że im dalej, tym gorzej.

Jedne są dobre, jedna niestety bardzo...nieprzyjemna.
Zrozumiałam, że nie ma co czekać, aż się sytuacja rozgęści, tylko działać mino to - ale akurat dziś cały dzień zabrała mi ta co najmniej chciana rzecz. I wcale nie miała najlepszego końca - bo oczywiście to historia w odcinkach (nie wiadomo, ilu), jak wszystkie najbardziej upierdliwe i męczące sprawy tego świata.
Zastanawiam się, czy o nie pisać - na razie na pewno nie, dopóki nie skonsultuję się z kimś, kto jest w tej dziedzinie specjalistą.

Działać, mimo wszystko, na przekór, być ponad itepe...
Taaa...

Nie będzie żartobliwego rysunku ani zadziornej riposty, bo robi mi się po prostu niedobrze, kiedy o tym myślę.
Od jutra nie myślę.
Już dość.