Panienka Lucy - fragmenty przedpremierowo

Szanowni Państwo, ja, która się nigdy nie śpieszę i chwalę się, że mam czas - gonię przez ostatnie dni jak kot z pęcherzem. Tzn nadal mi się wydaje, że od rana do wieczora minęły co najmniej dwie doby - ale wciąż mam coś na wczoraj...

Tym niemniej Lucy lada chwila dobiegnie końca - myślę, że dwie porządne sesje wystarczą.
Wprowadziłam nowe elementy (znaczy się dopracowałam)

Oraz

Chwała komuś, kto wymyślił pędzelki do kaligrafii! Kiedyś malowałam szczególiki krótkim włosiem, aż raz, z ciekawości, kupiłam pędzel, w którym włoski mają długość co najmniej 3 cm. I to jest to!
Jego bezwładność i nie poddawanie się ewentualnemu drżeniu dłoni powoduje, że linie "wyciąga się" przyjemnie i spokojnie.

Pamiętacie złote elementy w sukni? Zakładam, że tak - to teraz nie jedyny element w tym odcieniu.
Tadaaam!

(warstw złota, by nie prześwitywało, należy nanieść co najmniej 6)

A jeszcze do tego wszystkiego po głowie krąży mi kretyńska melodyjka z następującymi słowami :
"Tańczą dzieci czaczu czaczu
Urwała się klapa w sraczu"
(i tak w kółko, jak dodacie sobie do tego wiertła i skuwanie tynków w dwóch mieszkaniach obok, rozumiecie, że moje mózgowe klepki, szczególnie piąta, są niepokojąco ruchome).

Co do dziecinnych przyśpiewek - jako kilkulatka przez parę dobrych dni mruczałam pod nosem "Pędzi, pędzi, bez narzędzi" - tak mnie urzekł samodzielnie stworzony rym. Mama mocno się niepokoiła, czy ze mną wszystko dobrze - czy ja wiem... może słusznie.