Trzeba zabić...tę zimę

Jestem przeciwna obrazom, do których jest potrzebna fabuła i instrukcja obsługi.
Dlatego pokażę Śmierć... zimy bez objaśnień.

Ale to jednak blog, nie album ze zdjęciami, pokuszę się więc o parę słów, bardziej na pamiątkę niż wytłumaczeń.
Ruszamy!
Are you ready to die - odcinek pierwszy. I od razu mówię - na razie mam związane ręce i nie mogę (nie chcę) pisać dosłownie. Być może w swoim czasie...

Ten obraz zaczęłam ponad tydzień temu. Leżałam nie mogąc zasnąć. Wreszcie wstałam. Z jakiegoś, nieznanego sobie powodu, nie sięgnęłam po czarną farbę, lecz zieloną. Ale to nie jest zieleń życia, lecz zieleń niezdrowa. Pracowałam niestrudzenie wiele godzin - i powstał obraz ciemny, w kolorze glutów z nosa przy zapaleniu zatok.
Gucio zachwycił się - "nazwiemy go Ciemna Strona Wiosny!" - wykrzyknął uradowany.
I tak sobie ta Wiosna stała i martwiła mnie. Bo nie tak chciałam. Przegadana!
Tymczasem niespodziewanie nadeszły mrozy i mój wesoły, podszyty wiatrem płaszczyk wrócił z powrotem do szafy.
Płynął czas, niespokojny, kiedy w moim życiu nie działo się tak, jakbym chciała.
A obraz stał i mnie smucił. Wreszcie nastąpiła ELIMINACJA.
Postać została.

Czy żyje? PRZEżyje?
Czy to, że mogę zabić postać na obrazie - przecież mam taką władzę - znaczy, że powinnam?

(zabij ten lęk)

rozmiar 100 x 70 cm
akryl na płycie