Drała drała - premiera!

"I tu skała - i tu skała...

...a kamienie drała, drała"
Malowałam i powtarzałam w myślach ten wierszyk, którego autorem jest Soter Rozmiar Rozbicki (1823 - 1876).

Człowiek ten, swego czasu niezwykle popularny u "jarmarcznej" publiczności, zyskał pośmiertnie niechlubną popularność dzięki Julianowi Tuwimowi, który zbierał latami materiały o Soterze i wreszcie wydał książkę o nim, nazywając go Królem Grafomanów.

Jak to faktycznie było, nie wiem, z tą grafomanią. Rozbicki herbu Rozmiar sam nazywał siebie Pacjentem Filozofii (jako, że na doktora czuł się za słaby). Postać barwna, dorobił się własnej kawiarni w Warszawie, tam występował, niestety został bankrutem - "imał się różnych zajęć. Założył kantor stręczeń ludzi roboczych, mamek i panien do wszystkiego. Jeździł z drukowanymi własnym kosztem książkami po miastach i miasteczkach i na targach i jarmarkach recytował swoje utwory zachęcając do kupowania książek."
Zajmował się poezją absurdu i czystego nonsensu, jako pionier. Nie mógł mieć łatwo. Tak to u pionierów bywa.

Wiersz miłosny Sotera Rozmiara Rozbickiego pod tytułem 
Kochalisie i koza

Nie było w świecie

Dwóch gołąbków przecie,

Żebysie

Kochalisie,

Jak mysie.

Lecz ojciec o zgrozo!

Zagroził nam kozą;

Lecz ja byłbym cymbał

Żebym się bymbał.

Z tego morał się wywodzi,

Że bocian na długich nogach chodzi.

Słup...łup...łup wziął się z wycieczki do Otwocka. aaa, te trzy przewody nad głową!

...z tego morał się wywodzi
że się kawa cukrem słodzi"
(a kawa w Otwocku jest najlepsza na świecie)

Serdecznie pozdrawiam, naprawdę bardzo serdecznie.