Drzewo - w Scencie z Mon Credo - FINAŁ

Mam przyjemność przedstawić Szanownym Czytelnikom kolejny skończony obraz, Drzewo, malowane do zapachu Scent Costume National.
Forma podniosła, bo przyznam się, że uważam, że trafiony do sko na le.
Dzięki komentarzom pozbyłam się obaw, że jest zbyt "surowy" i jedynie dodałam mu tajemniczości.

Może zacznę od góry - czubek sosny spowiłam mgłą.
Dodałam też drzewu ubranko, żeby jednak nie było takie gołe.

Dzięki temu, że gęstą farbę (która zresztą nie jest pełną czernią, ale głęboką szarością) kładłam bardzo grubo, uzyskałam fakturę, która uwypukliła się po delikatnym gładzeniu wystrzępionym pędzlem.
Czy nie wygląda pięknie?

Po bokach Drzewa namalowałam drugi plan - uzyskałam przestrzeń.

Odcienie na niebie to popielaty z odrobiną wypszałej myszy - więc obraz, pozornie czarno biały, w istocie sprawia wrażenie bogatszego w kolory.
Wspomnę przy okazji, że nie uznaję określenia "szare dni" - ten kolor w naturze złożony jest zawsze z wielu innych, nie nudzi mnie, wprost przeciwnie, doskonale się w takiej aurze odnajduję i wiele widzę.

Spód obrazu, ciemny i ciężki w pierwotnej wersji, też rozjasniłam.

Nie powiem, na farbie nie oszczędzam.

Wreszcie - całość. Jak dla mnie - cały Scent, cały on.

Wiecie, że kiedy spojrzałam na Drzewo w ostatecznej postaci, wgapiałam się w nie tak długo (co było bardzo przyjemne), że spóźniłam się do kina.
Ale pani bileterka wszystko mi opowiedziała.

Mam już szkic następnego.
Ale nic więcej nie zdradzę.