Okazało się, że pracy nie jest może dużo, ale wymaga ona ostrożności, przez co rozciągnęła się w czasie. Jednak na szczęście szło powoli, ale bez przeszkód.
Co nieco jednak pokazać mogę (fragmenty) :
(Wojtek wyznał, że tego obrazu do końca nie rozumie - szczególnie powyższego kawałka)
Drugi wygląda tak :
I w innym oświetleniu :
No i jeszcze to :
Towarzyszy mi pies pracowniany :
Zaś niespodzianka...swego czasu, na wystawę w Mon Credo, namalowałam duftart do Manic Love Neotantric.
Ponieważ bardzo chciałam, by zawisł u mnie na ścianie, a w pionie nigdzie się nie mieścił, powiesiłam go w poziomie. Była u mnie z wizytą Kamena i widząc Nogę w nietypowym ułożeniu, zwróciła uwagę na to, że but przypomina Jej... mordę zwierzaka - dinozaura albo kogoś takiego.
Reakcja moja to eksplozja pomysłów - i wybrałam najszlachetniejszy ( z powodu oszczędności środków).
OCZY! Gębie - buciorowi, trzeba doprawić oczy. Co z zapałem uczyniłam :
Ależ wszystko poweselało! Radosne obuwie po prostu.
W pionie nikt (chyba) nie podejrzewałby, że ON może ożyć
I tym sposobem stworzyłam dwa w jednym, bez męki twórczej, z uśmiechem.
Zapraszam serdecznie na jutrzejszą premierę Lou Lou. Strasznie chciałabym, żeby się nie okazało, że tylko na mnie ów duftart robi (takie) wrażenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz