Kawałek nocy - Spokój. Premiera.

Spokój.
Nie tak dawno temu (choć mnie wydaje się, że minęły lata), siedząc na pieńku w "moim" lesie i gapiąc się na ciemniejące o zmierzchu letnie niebo, uświadomiłam sobie, że jeśli miałabym jedno życzenie, byłby nim spokój.
Nie mam tu na myśli siedzenia w fotelu i nudy, jednostajności, tylko taki spokój wewnętrzny, na który składa się poczucie bezpieczeństwa, szczęście, siła, miłość, to, co najlepsze.
I spokój - w ten sposób przeze mnie rozumiany, nie wyklucza starań, potrzeby zmian, bo się wie, że nadejdą i jest się gotowym, by je przeprowadzać i ponosić ich konsekwencje.

Obrazowi nadałam tytuł Spokój. Głęboki szafir (i ciemna zieleń) tak na mnie działają.

Bardzo lubię chodzić, szczególnie o zmierzchu i w nocy. Wracam z miasta, na końcu przemierzając Łazienki. Park ma 76 hektarów. Jeden z ulubionych zakątków to otoczenie fontanny (dzięki jej szumowi nie słychać samochodów), w której stoi miła rzezba - Jutrzenka (1921). Jej autorka, Zofia Trzcińska - Kamińska, jako dwudziestopięciolatka zaciągnęła się do Legionów i walczyła jako Zygmunt Tarło. Dzielna kobieta.

Muzyka  - obowiązkowo

Bardzo ją lubię.
Nawet, kiedy idę z psem wzdłuż parku, w ciemną noc, daleko bieleje marmurowa postać, biała główka miga między gałązkami żywopłotu i to mnie, nie wiem, czemu, wzrusza. Stoi tam samiuteńka, czekając na świt.

Ale kobieta z mojego obrazu nie czeka na nic, po prostu sobie jest.

Pamiętacie kolor nieba, kiedy wzejdzie księżyc? Robi się przejrzyście, a z tyłu, za gwiazdami, wydaje się, że ktoś wszystko podświetla i jesteśmy w błękicie podobnym do tajemniczych światełek na kolei.

W dziennym jaskrawym świetle kolor rozjaśnia się

...by potem znowu się wyciszyć

Całość - 70 x 50 cm
akryl na płycie
Status : nieznany

Sporo się o sobie dowiedziałam, malując ten i poprzedni obraz (Małgorzatę).